Bombus magnus (Vogt, 1911)
Suborde APOCRITA/ ACULEATA/
Forma parte do chamado “complexo lucorum” de tres especies crípticas, así chamadas pola grande semellanza entre elas, xunto con B. lucorum (Linnaeus, 1761) e B. cryptarum (Fabricius, 1775), esta última non presente en Galiza nin na Península ibérica.
De feito non sempre é posible a determinación en base a caracteres morfolóxicos. E aquí entra en xogo a xenética, aínda que tampouco parece aclarar definitivamente a cuestión.
No que sí hai acordo, coma non podería ser doutro xeito, é na necesidade de profundizar no coñecemento, da espece, do complexo, da familia e dos polinizadores en xeral (invertebrados ou non) xa que cada vez se repiten con máis claridade as evidencias avasaladoras da perda de biodiversidade e son precisas accións baseadas nese coñecemento. Bombus magnus non escapa desta ameaza.
Rasmont P., Franzén M., Lecocq T., Harpke A., Roberts S.P.M., Biesmeijer J.C., Castro L.,
Cederberg B., Dvorák L., Fitzpatrick Ú., Gonseth Y., Haubruge E., Mahé G., Manino A., Michez D., Neumayer J., Ødegaard F., Paukkunen J., Pawlikowski T., Potts S.G., Reemer M., J. Settele, J. Straka, Schweiger O. (2015) Climatic Risk and Distribution Atlas of European Bumblebees. Biorisk 10 (Special Issue), 246 pp.
Blasco-Lavilla, N., Ornosa, C. & De la Rúa, P. 2019. DNA barcode confirms the distri-bution of Bombus magnus (Vogt, 1911) (Hymenoptera: Apidae) in the Iberian Peninsula. Graellsia, 75(1): e083. https://doi. org/10.3989/graellsia.2019.v75.209.
Texto e fotos Xosé Otero.
